vīpsnât, 
-ãju,1) vĩpsnât Allendorf, A.-Ottenhof, Dunika, Grobin, Grünh., Grünwald, Naud., Nikrazen, Pankelhof, 
vìpsnât 2 Aiviekste, 
vipsnât C., Sonnaxt, Stockm., 
vîpsnât Baltinow, Šķilbē̦ni, 
vĩpsnât 2 Ekau, Essern, Kr.- Würzau, Līn., Schibbenhof, Selg., Siuxt, 
vīpsnât Bers., Gr.-Würzau, Kalzenau, Lennew., Lubn., Meiran, Memelshof, N-Peb., Rutzau, Sessw., Vīt., 
vìpsnêt 2 Stockm., 
vīpsnêt Kosenhof, 
vipsnuôt Stockm., 
vîpsnuôt 2 Wandsen, 
vìpsnuôt 2 Erlaa, Lennew., Ogershof, 
vīpsnuôt Wid.,  
(ein wenig) ironisch oder verschmitzt lächeln, schmunzeln; vĩpsnât Kurs.  
"gedankenvoll lächeln"; vīpsnât Vīt.,  
den Mund zum Pfeifen verziehen;2)  (mit den Augen) winken N.-Peb., (mit ì 
2 ) Schwanb., 
(vìpsnêt 2 ) Gr.-Buschh.;
3) vìpsnât oder 
vìpsnêt  "prahlerisch, selbstbewusst (etwas) sagen" Nötk. 
Nebst li. vypsóti  "mit halboffenen Lippen hafblachend dastehen" zu vīpnuôt I.Avots: ME IV, 
640