uzmodēt
uzmuodêt Jaun. mežk. 7, uzmuôdinât,  auf(er)wecken L., U.;  erwecken, ermuntern U.: raganas grib puisi uzmuodināt LP. VII, 603, viņa tuo bij uzmuodinājuse ar skūpstu Vēr. II, 148. Refl. uzmuodināties,  sich erwecken Glück Psalm. 35, 23.
Avots: ME IV, 361
Avots: ME IV, 361