trankšināt
trañkšinât AP., C., tran̂kšinât Vīt., trañkšķinât Bauske, Segew., Widdrisch, trànkšķinât 2 Sessw., trankšķinât U., tranšinât U., fakt. zu trankš(ķ)êt,  klingeln, eine Saite mit dem Finger klingen machen U.; trankšķinât L.,  Bienen mit einem Becken zuklingeln.
Avots: ME IV, 222
Avots: ME IV, 222