skolot
skuõluôt, skuolêt U., skuõlât C., U., -ãju, freqn. skuolinât Lesten, Segewold, tr.,  schulen, in der Schule unterrichten U.,  (aus)bilden: skuolāts,  ein Geschulter, Unterrichteter U. skuoluota arī viņa bija A. v. J. 1896, S. 676. ve̦cāki bē̦rnus tik stipri grib skuolināt Apsk. v. J. 1903, S. 458: skuõluôts zirgs,  das Schulpferd Brasche. Refl. skuõluôtiês, skuõlêtiês Rutzau n. FBR. VIII, 135,  sich (in der Schule) bilden, ausbilden. - Subst. skuõluôtãjs,  der Lehrer: Sprw. labs skuoluotājs - labs skuolnieks.
Avots: ME III, 909, 910
Avots: ME III, 909, 910