rudens, 
-ns od. 
-ņa, rudinis Rutzau n. FBR. VII, 121, Ober-Bartau n. Latv. Saule 1927, S. 620, 
rudiens Pabbasch, Lennew., mundartl. (in Dond.) auch 
rudiņš (im nom. s. ausgespr. 
rudiš), Demin. häufiger 
rudentiņš, auch 
rudeniņš, rudenītis, infl. 
rudisniņš,1)  der Herbst: salta ziemiņa, salts rudisniņš BW. 33597, 4. 
es pievīlu tautu dē̦lu nuo rudens rudenī (Var.: 
nuo rudeņa uz rudeni; nuo rudeņa da rudeņa) 14898. 
rudens laiks,a)  der Herbst, die Herbsteszeit;b)  das Herbstwetter. rudens mēnesis,  der September Brasche, der Oktober U. 
- rudens puķe,  Herzblatt (parnassia palustris L.) RKr. II, 75, U., Karls.;
2)  die Ernte U.: 
man nav ne˙kāds rudens U.,  
ich habe keine Ernte. Nebst li. ruduõ  "Herbst" zu ruds, s. Leskien Abl. 306 u. a.Avots: ME III, 
553, 
554