šņurka
I šņurka, comm.,  
einer, der schluchzt Ramelshof; 
"kas šņurkājas" (mit 
ur̃ ) Wolmarshof.
Avots: ME IV, 
98 
šņurka
I šņurka: 
"kas šņurkājas, sņaukājas" Auermünde (mit 
"ur̃"), Wirginalen (mit 
"ur̂ 2 "); "cilvē̦ks, kas lāga neē̦d" (mit 
"ur̃") Walk.
Avots: EH II, 
654 
šņurka
II šņurka od. *šņurks "?" : tautu dē̦ls savu šņurku kustināja BW. 14531.Avots: ME IV, 
98 
šņurka
III šņur̂ka 2 Bershof,  ein physisch heruntergekommenes Lebewesen.Avots: ME IV, 
98 
šņurka
III šņur̂ka 2 :  ein kleines Kind od. Ferkel (mit ur) Salgaln, Schwitten.Avots: EH II, 
654 
šņurka
IV šņur̂ka 2 Ruj.,  ein kurzer Strick, eine Schnur.Avots: ME IV, 
98