šmidzināt
šmidzināt
II šmidzinât, = smidzinât II,  fuchteln, zu schlagen drohen V., Bers., Lasd., Saikava, Wessen: tur upmalā viņš visu rītu šmidzina (ar makšķeres kātu taisa vēzienus āķi ieme̦tuot upē) Saikava. māsas ar pagali šmidzināšu (Var.: smidzināšu) BW. 10857, 5 var. skauģis manu kumelinu apšu rīksti šmidzināja (Var.: smidzināja) 29958 var. - šmidzināt zuobe̦nu,  das Schwert klirren machen Wid.
Avots: ME IV, 84
Avots: ME IV, 84
šmidzināt
šmidzināt
III šmidzinât,  zirpen Bers.,  summen Meiran: zâlēs siseņi šmidzina A. XI, 97. uodi šmidzina Meiran.
Avots: ME IV, 84
Avots: ME IV, 84