ļezga
‡ II ļe̦zga C.  Lärm (mit Prügelei). Plur. ļe̦zgas (s. ME. Il, 539): "te̦nkas" Siuxt. Vgl. dazu li. lazgė̕jims  "unaufhöfliches Durcheinandersprechen", r. лезга  "Schwätzer", gr. λέσχη  "Gespräch" u. a. bei Scheftelowitz. KZ. LIV, 233, zu gr. λέσχη aber auch Walde Vrgl. Wrtb. II, 424.
Avots: EH I, 772
Avots: EH I, 772