vērtīt
I vērtît, 
-u, -ĩju, freqn. zu vḕrst,  wenden, kehren St., U.,  abwendig machen L. Refl. -tiês,  sich wenden St.Avots: ME IV, 
568 
vērtīt
II vērtît,
1) = vẽtît,  windigen Lemburg, (mit ẽr ) Orellen n. FBR. Xl, 40, Gotthardsbetg, Lenzenhof, Lindenberg, Nötk., Raiskum, Rentzen, Rosenbeck, Schibbenhof, Serben, Wolmarshof: labību;2)  lüften, kühlen: istabu.Avots: ME IV, 
568 
vērtīt
II vẽrtît,
1): auch Roop, Salis, Wainsel, BW. 6799 (aus Kastran) ‡ 
Subst. vērtîtājs,  der Windigende (> Bekrittelnde): man[a] auguma vērtītāji BW. 8524, 2.Avots: EH II, 
779