virķele
I virķele,
1) = virkne,  Aufgereihtes (mit ir̃ ) Frauenb.: sīpuolu virķele;2)  eine Menge, ein grosser Haufe (mit ir̃ ) Frauenb.: luopu, putnu, cilvē̦ku virķele. Aus *virklele?Avots: ME IV, 
607 
virķele
II vìrķele  Gotthardsberg, das Winkelmass.Avots: ME IV, 
607 
virķele
III virķele (woher?), ein Schimpfname.Avots: ME IV, 
607