trinītis
trinītis (li. trinỹtis  "mit drei Hewelten gewirkt" ) Wolm. (mit ĩ ), Dunika (mit î 2 ), Alswig, Mar., Sessw.,  der Drell, Drillich U.: trinīša brunči Alswig. trinīšu (Var.: trijnīšu, trinīti, trinīša) audekliņu BW. 22621. trinīšu mēle,  eine spitze Zunge L., St.,  Doppelzüngigkeit U.; trinīšu (trinīti in ein Exemplar des Lettus hineingeschrieben) runāt U.,  doppelzüngig sprechen. tu trinītī vien runā Ar.,  du redest verblümt. Zu nĩts.
Avots: ME IV, 237
Avots: ME IV, 237