strēpāt
strè̦pât 2  2 erschlossen aus ostle. stràpuot 2 Warkl., Pilda, Zvirdzine,  eilen, eilig sein: ar zemes lietām nedrīkst strē̦pāt Latg. 1922, VI, 2. Etwa zu mhd. streben  "streben, sich abmühen" (bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 633)? Oder verwandt zunächst mit strē̦puļuot? Daneben mit ā strāpât, li. stropùs  "fleissig".
Avots: ME III, 1089
Avots: ME III, 1089