sliznēt
sliznêt, -u, -ẽju,  schlämmen, kneipen V.;  Tagelang im Kruge zubringen ohne rechten Zweck, ohne eigentlich zu schmoren Seew. n. U. (slisnêt), Wid.;  "umsonst warten" Ar.: kuo nu slizni, tik˙pat jau ne˙kā nesagaidīsi! Brucken n. Etn. I, 31. - Subst. sliznêšana,  die Kneiperei, das Saufgelage V.; sliznê̦tãjs,  ein Zechbruder V. Etwa zu an. sleikia  "lecken" (bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 391)??
Avots: ME III, 934
Avots: ME III, 934