sašķēst,

1) (?), intr., zusammenfallen, zertrümmert werden:
kuģis sašķēst pret klinti Asp.; für sašķîst?

2) = sašķḕrst, saplêst (skalu malku; -žu, -du) Serben;

3) "sarûgt": rūgušpiens par daudz sašķēdis (?) Dunika.

Avots: ME III, 755

sašķēst,

2): "mit ê" Serben.

Avots: EH II, 454