satumēt
satumêt,
1) = satumt II, 
sabiezêt: ēdiens satumējis Golg.; s  
sich verdichten und ungeniessbar werden Saikava;
2)  sich bewölken Wandsen.
Avots: ME III, 
767 
satumēt
satumêt,
1): vakarā vārītā putra pa nakti satumējusi Nötk.
Avots: EH II, 
458