satempt
satempt,
1)  gierig austrinken Jürg., Arrasch (mit 
em̂ 2 ), Saikava (mit 
èm 2 ), Frauenb. (mit 
em̃);  aufessen; essend anfüllen: satem̂pt 2 pilnu vē̦de̦ru putras Dunika;
2)  erfassen, ergreifen: s. (sagrâbt) dubļus ar ruokām Warkl.
Avots: ME III, 
761, 
762