sīts
I sīts,  ein Jagdspiess L., U.,  Bielenstein Holzb. 585,  Bärenspiess U.: asuo dzelzs sītu Druva II, 440. Wenn mit sī- aus ide. k̑ṇ-, zu ahd. nantag  "stechend, scharf", gr. χεντεῖν  "stechen", χοντός  "Stange", bret. kentr  "Spitze" nach Wiedemann BB. XXVII, 199, Boisacq Dict. 434.
Avots: ME III, 855
Avots: ME III, 855