nomurināt
nùomurinât Bers., Dond., nùomurît U., tr.,  abquälen, abmarachen: [lāci nuomurināt U.,  einem Bären den Rest geben]: zirgus nuomurīt Līn.; nuomurīt,  töten, bei Seite schaffen Manz.: [nāvi nuomurījis un viņas varu salauzījis Fürecker.] Refl. - tiês,  sich abquälen: caurus deviņus gadus tur nuomurījāmies tous kaŗā pārspēt Dünsb.
Avots: ME II, 823
Avots: ME II, 823