nar̂stît (li. 
nárstyti  "untertauchen"), -u, -ẽju, nar̂šķît, ņar̂stît, tr., freqn.,
1)  einfädeln, einziehen: nārstīt auklas ragavu kuokuos (narās) Bers., Laud.;
2)  verwirren, verknoten: par kuo tu dziju naršķi? dziju nevajaga ņarstīt Mar. n. Rkr. XV, 127, 128.
Avots: ME II, 
693