mužināt
mužinât Nerft, mužît, -ĩju C., tr.,  quälen, zu Tode quälen, umbrigen: kaķi, bē̦rnu. ve̦lnam sevu riekstu sauju, lai žīdiņu mužināja BW. 31510, 1. [mužināt "kutināt, spaidīt, viļāt, kamāt" Wessen; "= mudžinât" Nötk.]Avots: ME II, 
677 
mužināt
mužinât:  
quälen Auleja, Bērzgale, Pilda, Zvirgzdine; "mušît" Wessen; "ķircināt, kutināt, mīlināt" Lettg. ‡ 
Refl. -tiês Auleja,  sich abplagen: m. ap darbu.Avots: EH I, 
837