lūsis
lũsis (Dond., Bauske, Dunika, Wandsen, Lautb., Kl., Lis., N.-Peb., Bers., Warkl.) (li. lúšis [gen. s. lúšies)),  der Luchs. (lũši,  Pelzkragen Bauske]. Im Volksliede werden die lūšu kažuociņi,  Luchspelze gerühmt. Lũša spalvas zirgs,  luchsbuntes Pferd Elv. [zu aha. luhs, arm. nom. pl. lusanunk u. a., oder (wenn mit ū aus un) zu gr. λύγξ  dass.; vgl. Hübschmann Arm. Gr. 454, Walde Wrtb.2 442, Bugge KZ. XX, 10, Trautmann Wrtb. 164.]
Avots: ME II, 520
Avots: ME II, 520