lept
lept (li. lèpti  "sich verweichlichen, sich verzärteln"), verwöhnt werden, stolz werden Stelp.: viņiem iet par daudz labi, sāk jau lept Fest. - Nebst le̦pns, li. lepùs  "weichlich" wohl zu gr. λεπτός  "fein, dünn, scheach", la. lepidus  "niedlich, zierlich" und vielleicht as. lef  "scheach", mndl. laf  "schlaff", mhd. erlaben  "erchlafft" (Grundbed. etwa -  weich, shlaff); vgl. Boisacq Dict. 569, Walde Wrtb. 2 422, Persson Beitr. 135.]
Avots: ME II, 453
Avots: ME II, 453