lekmenislekmenis, morastige Wiese Mar. n. RKr. XV, 123. [lekminis Warkl., eine einschiessende, quebbige Stelle od. Wiese: tam lekmiņam ne˙kâ pāri tikt.] Zu li. lekmenė "Pfuhl, Pfütze"; [s. auch le. leceklis.]Avots: ME II, 448