kļaustīt
I kļaûstît, 
- u, - ĩju,1)  etw. Dünnflüssiges mit dem Löffel essen: kļausti putru! Mar. n. RKr. XV, 119;
2)  von oben schöpfen Ruj.
Avots: ME II, 
239 
kļaustīt
II kļaustît,
1)  hauen, schlagen Bers., [Warkl.;
2)  anklopfen L.] Refl. 
-tiês,1)  Fausthiebe versetzen Ad.;
2)  klappern St.
Avots: ME II, 
239 
kļaustīt
II kļaustît,
1): auch (mit aû ) Alswig, Kalnemois, Schwanb.;2)  laut klopfen (mit aû ) Auleja: kuo tie kļausta, ka nesadzird, kuo runā!Avots: EH I, 
625 
kļaustīt
‡ 
III kļaûstît Auleja, -u, -īju,  wiederholt neigen, biegen. Zur Bed. vgl. auch ‡ 
ìekļaustît III.Avots: EH I, 
625