kuturņāt
kutur̂ņât, -ãju, tr.,  gründlish lesen, pflücken: cūkas kuturņā graudus, zâli Mar. n. RKr. XV, 121. [Zu li. kuténti  "zerfasern" und (?) čech. kutati se  "wühlen, graben" u. a. (bei Berneker Wrtb. I, 654)?]
Avots: ME II, 330
Avots: ME II, 330