kuidēt

kuidêt "männlich Vermogen haben" L., peiner Sache gewachsen sein" St. [kuidēt können, vermogen": neķuid (sic!) vis tik daudz duot, kâ izdzeŗ, sudmalas neķuid malt Für. - Zu li. kuidė̕ti "давать вдоволь", kuidinas "удовлетворенный"?]

Avots: ME II, 300