kudēt
kudêt [Nigr., Luttr., Lautb., Zirau), = kutêt: man ne˙maz nekud Ahs., [Wain. - Dies kud- neben kut- (in le. kutêt dass.) und gud- (in ae. cytelian dass., bulg. gъdel  "Kitzel", alb. gudułis  "kitzle", kur. *gudint(i)  "kitzeln", woraus liv. gødīnt dass)].
Avots: ME II, 298
Avots: ME II, 298