knīpe
I knĩpe Dond. n. Heniņ, comm.,  
ein diebischer Mensch: tā meitene ir liela knīpe. Zu knĩpêt 3.Avots: ME II, 
248 
knīpe
II knīpe, s. 
knīpa.Avots: ME II, 
248 
knīpe
III knīpe, 
knīpa,  der Fischerhaken, mit dem die Netzstange unter dem Eise niedrgedrückt wird U.
Avots: ME II, 
248 
knīpe
III knīpe: 
aus nd. knīp(e), s. Sehwers Unters. 55.Avots: EH I, 
632