dildināt
I dildinât,  
etwas beständig in den Händen hin u. herkehren, z. B. ein kleines Kind Kalleten, [Ahswikken;  
auf den Knieen schaukeln Selb.].
Avots: ME I, 
467 
dildināt
I dildinât: 
zē̦ns pirktuo nazi pa ruokām vien dil̃dina NB. Ursprünglich identisch mit dildinât II (li. dildinti)?Avots: EH I, 
320 
dildināt
II dil̂dinât 2,1)  stumpf machen;2)  abnutzen: kuo par velti manus rīkus dildini? Dond.]
Avots: ME I, 
467