vietnieks
vìetnieks (f. -niece),  der Stellvertreter; ein gewählter Vertreter: kaut jele dabūtu uz kādu brīdi vietnieku LP. V, 246. vajadzēja... viņai vietnieces gādāt Kaudz. M. 34. vietnieku iecelt Kundziņš Vecais Stenders 30. draudzes vietnieki Konv. 2 794. - vietnieka vārds, vietniekvārds,  das Fürwort, Pronomen. Vgl. li. viẽtininkas  "Stellvertreter".
Avots: ME IV, 674
Avots: ME IV, 674