svilacis
svilacis (f. -e),  jem. mit feurigen, gierigen Augen Janš., Laud.,  wer fortwährend umherschaut Altenwoga, ein ausgelassenes, unbändiges Lebewesen Lennew.: tautu svilačam... cimdus adījuse BW. 15553 var. ak tu svilace! Janš. Dzimtene 2 II, 175.
Avots: ME III, 1157
Avots: ME III, 1157