stribinât, tr.,  
mit einer flüssigen, zu schlürfenden Speise speisen (tr.) Wid., Dunika, Nigr., Kl., Golg., Bers., Saikava, Meiran, Lubn.: 
(māmuliņa) ar pieniņu stribināja (Var.: 
strebināja), lai meitiņas baltas auga BW. 2930, 1. 
cik vārīju teļam dziru, tik ar putru stribināju (Var.: 
dzirdināju) 9397, 5 var. 
(kuņas) ar ķīsēli stribināšu (Var.: 
lacināšu) 21001, 5 var. 
es tuo savu vīramāti apšu sulu stribināju (Var.: 
strēbināju) 23276. 
labi mani pamieluoja, sēņu zupu stribināja 26407; 28446 (ähnlich: RKr. XVI, 172). 
kristumāte stribina savu Lienu Dok. A. Daugava I, 319. 
Zu strèbt.Avots: ME III, 
1089