I sklañda (li. 
sklanda  "Riegel" Miežinis)Gramsden, Līn., Iw.,
1) sklañda Kurs., Frauenb., Kalleten, Grobin, Dunika, Wirginalen, 
sklanda Bielenstein Holzb. 173, Lasd., Mar., 
 eine Stange, (sklañda Deg.)  
Zaunstange: Sprw. 
gaŗš kâ sklanda Birk. Sakāmv. 31. 
viņš pagādāja labu re̦snu sklandu Pas. II, 131 (aus Leegen). 
malkai ņe̦mdama... pārlauztu un sapuvušu sklandu gabalus Janš. Bārenīte 7; 
sklañda,  ein Schlagbaum Schrunden;2) sklañda Suhrs, Schlehk n. FBR. VII, 35, Dond., 
sklanda St., Kurl. n. U., Plur. 
sklañdas Bl., Nigr., Gr.-Essern, Wandsen, Dond., Rojen, 
sklandas Bielenstein Holzb. 173, 176, Gold., Frauenb., Lutr., Kursiten, Tuckum, Dobl., Lasd., 
sklandes Dond., 
sklandu žuogs RKr. XI, 91, Dunika, Spārne, 
sklanžu ž.,  ein Stangenzaun (Abb. bei Bielenstein Holzb. 173): 
apluokam, dārzam apkārt ir sklandas. nuo tā apšu sklanžu žuoga, kas laukam apkārt LP. VI, 173;
3)  ein Mensch von langem Wuchs: vai tad nu tādu sklañdu nevarēs ieraugt? Dunika. 
Als ein Kuronismüs zu li. sklindas oder sklą̃stis "Riegel", sklę̃sti  "verriegeln" (bei Būga KSn. I, 122 und 261; hierher anscheinend auch sklendžiaũ mergẽlę bei Jušk. SvD. 216,2); als  "Gleitendes" ursprünglich identisch mit sklanda II?Avots: ME III, 
881, 
882