norīt
nùorĩt [li. nurýti], tr.,  ver-, herunterschlucken: salda, salda zemenīte, tikkuo mēles nenuoriju BW. 15747. viņš sirdīgi nuorija beidzamuo vārdu Vēr. II, 27. nuorīt dusmas,  den Zorn verbeissen Blaum. Refl. -tiês,  ver-, heruntergeschluckt werden: būs nuorijies kāds lielāks malciņš Purap.
Avots: ME II, 840
Avots: ME II, 840