nopratināt
nùopratinât, tr.,  ab-, ausfragen, verhören: tiek nuopratināti pa pāris liecinieku A. XI, 756. Subst. nùopratinãjums,  das Verhör; nùopratinâšana,  das Verhören; nùopratinâtãjs,  wer verhört.
Avots: ME II, 834
Avots: ME II, 834
'nopratināt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: