laibs
laĩbs Gränzhof (Mežamuiža)  dünn, schmächtig (von Menschen)", laibs Lng. (li. láibas  "schlank"), schwach: bē̦rns ir visai laibs Für. I. - Zu li líebas (arklỹs)" líesas", ksl. либивъ "gracilis", r. либи́вый  "schwach", as. lēf  "schwach, geberchlich", s. Berneker Wrtb. I, 716 und Trautmann Wrtb. 154.]
Avots: ME II, 401
Avots: ME II, 401