kuce̦ns [Wolm., PS., Jürg., Arrasch, Bauske, Drosth., Trik., N.-Peb., Bers., 
kucē̦ns Gr.-Essern, Nigr., Luttr., Kabillen, Dunika, 
kucans Lis., Schujen, 
kucenis Salis], Demin. auch 
kucentiņš [BW. 34716], 
kuce̦lẽ̦ns BW. 16730, 
kuclẽ̦ns Sassm., 
kuce̦nẽ̦hs Mat.,  
ein junger Hund, Welpe: Sprw.: 
pirmie kuce̦ni jāslīcina,  aller Anfang ist schwer. es nuokāvu kāzu dēļ savu raibu kucentiņu BW. 19469. 
kuceniņi,  Ackerklee (trifolium arvense) Lös., RKr. III, 73. 
Zu kuce.Avots: ME II, 
298