gleists
gleîsts [Kreuzb.],  der Schwätzer Lind. n. Mag. XIII, 2, 69; "blēdis" Ronneb. - Nach Persson Beitr. 87 f. zu an. kleiss  "lispelnd", norw. kleisa  "undeutlich reden" u. a.]
Avots: ME I, 624
Avots: ME I, 624
'gleists' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: