elpêt, 
- ēju,1)  atmen U. 
[el̃pêt,  sich erholen: vai ne˙maz nedabūs elpēt  Serbigal];2)  Hilfe haben, ausreichen, durchkommen U.: 
kâ klājas? elpē gan,  es geht schon an, man kann sich schon helfen. tas man gan būtu varējis elpēt,  das wäre mir wohl zu Statten gekommen. [viņš var vēl el̃pēt Salis, Bers.,  
sich halten.] gan elpēsim,  wir wollen uns schon durchhelfen. Refl. 
- tiês Adsel, Kokn., Tals., Post. 52 
e̦lpâtiês),  sich durchbringen: pieci gadi elpējuos, taukuos maizi mē̦rcē̦dams BW. 30499. 
[In der Bed. 2 anscheinend aus mnd. helpen  "helfen". - In Wessen bedeute elpēt:  viel arbeiten, in Nerft elpēties:  streben, sich abmühen, sich abplagen.]Avots: ME I, 
568