aumež
aumež, àumeš 2 Mar., Adv.,  gar arg, gar viel, zu viel, zu sehr (vom Schimpfen, Schlagen, Saufen u. s. w. Oppek. Mag. XIII, I, 26): uz tirgus bija aumež pulka ļaužu Adsel A. X, 2, 66. Nach Bezzenberger BB. XVIII, 267 aus au- + med- cf. deutsch  messen, lat. modus  "Mass", [gr. μέδιμνος  "Scheffel", air. med  "Wege", got. mitan  "messen" u. a.], also aumež  "masslos".)
Avots: ME I, 225
Avots: ME I, 225