gnẽze, 
[gnèze 2 Erlaa],
1) [gnẽze Nigr.], 
 das Mark des Kohles, auch das der Burkane Kand., Etn. III, 177, [Dond., Wandsen]: 
gnēze ir aķpuostu serde, kuo šķērējuot ārā griež Naud. 
kāļa vai kāpuosta virsdaļa, nuo kuŗas lapas sāk augt Etn. II, 81, Tals. A. XIII, 252;
2)  der Kohlstengel: apraust kāpuostiem zemi ap gnēzi;3)  eine winzige Frucht Annenb.;  
ein mageres Schwein Trik.;
4)  der Schnabel Lubn. n. Etn. III, 1;
5) [gnèze 2 Kl., Warkh.], 
 der Hanenkamm Kokn., Erlaa, Spr.: 
gailis ar sarkanu seksti jeb gnēzi Konv. 
2 986.
Avots: ME I, 
633