appurvis
appùrvis [in Kalzenau appurve],  die Gegend um einen morast (purvs),  eine feuchte, niedrige Gegend, die mit Strauch bewachsen ist und zum Weiden dient Salwen n. Mag. IV, 2, 107; oder = apurs: es redzēju par appurvi klibu vilku atte̦kam BW. 10389; appurītis pie ieejas durvīm Alm.
Avots: ME I, 112
Avots: ME I, 112