žeirêt, -ẽju, s. žeirât. Refl. -tiês,

1) (ausgelassen tollend) wiederholt giessen, einander begiessen
Druw.;

2) = žeirât 5: kuo nu tik daudz žeirējies! nevajag tik gaŗas dziras Vīt.

Avots: ME IV, 802

žeirêt: laut weinen, schreien, brüllen (mit èi ² ) Kokn.

Avots: EH II, 818